Kafamda bir kayıp ilanı
Kimdi kayıptı unuttum adını
Uzun zamandır O’nu arıyordum
Yürüdüm uzunca yollara kızgın
Dinle Samet anlatıyorum
Kayıplar Dergahında durdum
Görebilene aralıktır kapısı
Yanlışlıkla attım ilk adımı
Kayıp’ı ararken ben kayboldum
Otur ulan Samet, mevzu uzun.
Gölgelerden geldi bi heyet
Vermediler konuşmaya fırsat
İlk kaide dediler;
Ufuk çizgisinde biter bu yolculuk
Kim ki arar kayıp olanı yürümeli ufka
Boş bakma öyle, bu işin marifeti burda
İkinci kaide;
Bu yolda tek durak sonudur yolun
Yol durmaz sona kadar, sen dursan
İter seni olayların içine, kaçamazsın
Üçüncü kaide;
Öğreneceksin ufuk çizgisine vardığında
Dinleyeceksin son kaideyi kayıp olandan
O zaman geldiğinde hatırla;
Kayıp olan hep kayıptır, onu bilip işitesin
Bir sessizlik sonra
Dedim anlamıyorum neden bahsettiniz
Yanlışlıkla girdim bu kapıdan afedersiniz
Güldü bana gölgeler
Yanlışlıklar bu kapıdan giremez dediler
Yolculuğun başladığını söylediler
Çay koy bize Samet.
Daha yeni başladık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder