Madde ve Mana

Bir sis perdesidir bu, bir beyaz rüya
Hissedemiyoruz ama bir yerlerdeyiz güya
Yol yok, yoldaş yok, yolculuk çok uzun
Bir arayış hikayesidir bu ruhumuzun

İlk eylemidir insanın taa ruhluktan kalma
Bir o yana bir bu yana, maddeden manaya
Ah o anlamlar yaratılmadan önce
Ah o güzel eski zamanlarda
Bir gül, kokusuz ve aşksız bir güldü sadece
Bülbül uçar iken o daldan bu dala
Şakıyordu sadece şakımak için gönlünce
Anlamsızlık geldi anlamın ardısıra

Başlangıçta her şey büyük bir toz bulutuydu
Sonra zaten kimse anlayamadı ne olduğunu

Anlam aşık etti bülbülü güle
Anlamsızlık acıyı kattı aşka
Tutamadı kendini bülbül uçtu sevdiğine
Vuslat duruyordu karşıda doğrusuyla yanlışıyla
Her şey olmadan önce bakıştılar bir süre
Sarıldı her şeyiyle, gül dikenliydi ama
Battı dikenleri gülün bülbülün yüreğine
Bastırdı kendini iyice, tam dikine dikine

Bir akıl, bir şuur, bir irade gerek
Aksi halde her şey cenazade dümbelek

Müddei iddiasını ispatla mükelleftir
Işıması güneşin, güneşliğine gayrettir
Ölüm insanın yaşadığına kanıt
Doğumsa yaratılışa işarettir
Bir akıl, bir irade, bir şuur varsa insanda
Bu tanrının varlığına apaçık bir ayettir
Mana maddenin ruhudur ayrı gayrı olmaz
Bilgi aklın manası, insanlığına aittir

O mekan ki son noktadır insandan gayrı
İnsana sınır yoktur ilminden başka
Madde ve mana, ışık ve koku, güneş ve şavkı
İnsan dediğin kamildir ama bilmez o başka


Nevruzi,
20 Nisan 2020, Pazartesi.
Barent Denizi, Kuzey Kutbu.